donderdag 30 december 2010

Aftellen: werkmansbroek en crème

Eerst maar weer positief beginnen met het afstrepen van alweer een nummer in de rij. 
Lucky number 7 is vandaag aan de beurt om weggestreept te worden. Niet zo lucky voor hem, des te more lucky voor mij .
Waar ik het gisteren had over 28 Spaanse rokken, is er vandaag weer eentje bijgekomen. Gode zij dank een licht exemplaar. Van luchtige stof, met een enkele volant en zonder ruches of andere frutsels eraan. 
De vlek in mijn gezicht is niet alleen roder geworden, het ding begint nu ook te jeuken. En niet zo'n beetje ook. Jeuk van het branderige soort. Het is misschien niet heel erg zichtbaar voor de minder oplettende toeschouwer, des te meer voelbaar is het voor degene die eraan mag zitten. Pokdalig, dat is de beste omschrijving die erbij past. En het pukkelige ervan, verspreidt zich ook nog eens. Rotding! Tegen de branderige jeuk heb ik een nieuwe crème gekregen. Je zou denken dat het een state-of-the-art medicinale crème is... niks daarvan. Gewoon op basis van aloë vera. Wat een malle domper hahahaha!
Overigens was mijn metaforische uitleg van gisteren een beetje onnadenkend van me (dom, dom, dom), in de zin dat het wellicht voor vrouwen beter te begrijpen is dan voor de doorsnee man. Ik ga er tenminste vanuit dat de doorsnee man niet weet hoe het voelt om een zware rok te dragen? 
Om dat gemis goed te maken, volgt hieronder een omschrijving die door de heren lezers waarschijnlijk beter invoelbaar is.
Men neme een werkbroek. Of een van de viezigheid stijf staande oude spijkerbroek met grote zakken. Vervolgens stopt men alle zakken van die broek vol met spijkers, bouten, moeren, een schroefbitje of wat, muntjes, potloden, een rolmaat, een drevel of twee. Doe daar vervolgens wat boortjes van verschillende afmetingen bij. Vergeet ook vooral niet de veiligheidsschoenen aan te trekken, die met de stalen neuzen en versterkte zolen!
Het geheel completeert men met een stug lederen spijkerschort. Zo een met van die brede en stugge banden. De zakken van het spijkerschort vult men met allerlei zaken die daar door een gemiddelde klusser/timmerman in gedaan wordt: nog meer spijkers, schroeven, bitjes, boortjes, muntjes, een paar fikse sleutelbossen. Van zulks dus. Daarbij hangt men aan de daarvoor bestemde lussen en haken de schroefboormachine, de hamer en een stoere zaklamp. Oh, en denk je ook even aan het potlood en de duimstok? Niet de meest zware voorwerpen maar wel onmisbaar bij het klussen ;-)

Deze collectie is de begin-outfit. Elke doordeweekse dag komt er een broek met goed gevulde zakken overheen. En op de zondagen mag er weer een nieuw doch gevuld spijkerschort overheen. Of een werkmanstuinbroek met gevulde zakken, mag ook - ik zal met soepeltjes opstellen. Maar let wel: alles wat er al zat, moet vooral blijven zitten! Probeer je nu een voorstelling te maken van de som van het geheel, of beter gezegd: het gewicht van dit alles. En zie daar, zelfs de meest fantasieloze persoon kan zich nu wel enigszins voorstellen wat ik bedoel als ik zeg dat het ZWAAR is.
Maar alle gekheid op een stokje, man of vrouw, rok- of broekdragend, met of zonder laarzen danwel veiligheidsschoenen: het moge inmiddels wel duidelijk zijn. En ik twijfel overigens niet aan jullie voorstellings- invoelings- of wat voor vermogen dan ook. Sterker nog: jullie, de trouwe lezers van mijn blog, zijn immers mede de mensen die mij voort weten te dragen. Die mij het vertrouwen in mijzelf schenken en die mij moed inspreken precies wanneer het het hardst nodig is! 
Dus ik ben nu wel soort van klaar met uitleggen wat ik precies bedoel. Dit Neemt overigens niet weg dat ik nog steeds elke dag een rok extra aantrek, een getal weg streep en aan het einde van deze achtbaanrit waarschijnlijk een behoorlijke jas heb uitgetrokken.Whoehaaaa.... op naar de volgende! Ik denk dat ik voor morgen een opengewerkt rok wel aardig vind. Gemaakt van banen luchtige stof die om en om van dicht geweven stof en opengewerkte kant zijn. Ja, dat lijkt me wel wat om de weekdagen mee af te sluiten.

PS: met dank aan "mijn" mannetje van de radio, die mij er op geheel eigen wijze erop wees dat niet alle mannen weten hoe het is om een rok te dragen ;-). Thanx Ceesebeesie!

3 opmerkingen:

  1. Lieverd, wat gaat het snel!
    Niet te min wel zwaarder, en toch weet ik dat het vast super is om het einde in zicht te hebben.
    Ik hoop dat 2011 een superfijn jaar word stiekem hoop dat er een wonder gebeurd en die stomme kanker gewoon oprot uit jou lijf ( voorgoed!) zodat jij weer rust hebt en meer kan genieten.
    Welliswaar een groot wonder zou daar voor nodig zijn maar ik vind het gewoon zo klote voor je!!
    Lieverd ik denk aan je, de laatste loodjes wegen het allerzwaarst dus de laatste rokken/broeken misschien ook!!
    Maar weet dat je bijna het einde in zicht hebt, en daarna misschien even verder getergt word met de bijwerkingen maar met een beetje geluk trekken die ook weer weg!!
    Lieverd, hopelijk toch een ietswat fijne oudjaar en hopelijk een 10x beter nieuwjaar!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kijk, nu snap ik het ook tenminste ;-)

    Hierna nog EEN weekje, zet hem op, daarna snel opknappen he!?

    Ik zal aan je denken, tot gauw!!

    Gelukkig nieuwjaar wensen doe ik liever in het echt dus dat sla ik hier ff over ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gisteren is voorbij, gisteren schenkt je hoop voor morgen.
    Morgen wacht je een nieuwe dag, een dag om ja te zeggen tegen het leven!

    Lieve Esther, 2010 is een zwaar jaar voor je geweest, ik wens jou alle kracht en hoop dat 2011 je alle mogelijke kansen zal bieden.

    Liefs van Nel

    BeantwoordenVerwijderen