Eventjes langs onze Islamitische slagervriend H. geweest. We komen al jaren bij hem en hij is inmiddels meer dan onze vaste slager geworden. Een tijd geleden is hij overvallen in zijn winkel en daarbij is hij bedreigd, mishandeld en bestolen. Nog steeds ervaart hij de lichamelijke gevolgen van de overval - zijn pink, een niet onbelangrijk instrument voor een slager, is op een hele nare manier gebroken en in eerste instantie niet goed gezet. Toen ik nog niet zo lang wist wat ik heb, kwamen we elkaar tegen op de röntgen van de VUMC. Zodoende vroeg hij de eerstevolgende keer dat mijn lief in zijn winkel kwam, hoe het met mij was. Toen hij hoorde dat ik kanker heb, raakte hij behoorlijk van slag door dat nieuws. En sindsdien leeft hij mee op een manier die ik niet had verwacht. Afijn, na terugkomst uit de VU zijn we direct naar zijn winkel gereden om onze bestelling voor de kerst op te halen: een gemarineerde lamsrack. Hij verwachtte mij niet te zien en de winkel stond stampvol met mensen. Toen hij opkeek en mij zag staan, half weggedoken in het nepbontje van mijn jas, stopten zijn bewegingen en schoten zijn ogen vol met tranen... Het ontroerde mij ook heel plotseling om zijn reactie te zien. Dit had ik echt niet verwacht.
Zoals ik altijd deed, kwam ik gezellig op het muurtje van zijn hakhoek hangen om met bewondering te kijken naar de vaardigheid van zijn snelle handen, ondertussen met hem kletsend over van alles en nog wat. Het vroegere oppervlakkige babbeltje was echter niet meer, het ging ineens niet meer zomaar oppervlakkig. Dat gebeurt er als mensen die echt om je geven, weten dat je iets ernstigs mankeert. Ze leven echt met je mee, vanuit hun hart. Mooie ervaringen zijn dat. Na de nodige tijd bij H. te hebben doorgebracht, gingen wij in het bezit van een prachtige lamsrack en nog meer lekkers, weer op huis aan.
Alwaar ik de schrikbarende ontdekking deed dat ik een rode vlek van behoorlijke omvang in mijn gezicht had zitten. De door mij zo gevreesde huidverbranding als gevolg van de bestraling! Oh nee - dit wilde ik dus op welke manier dan ook voorkomen! Helaas, niet gelukt. En dus ging ik maar smeren met lanette en nog eens smeren. Later op de avond trok het gelukkig een beetje weg. Toch, het toont maar weer eens aan hoe gemeen die bestralingen kunnen zijn. Maar ach, het is maar tijdelijk. Daar blijf ik me elke keer weer aan vasthouden. Ook nu.
Terwijl ik dit probeer te typen, word ik neergesabeld door een hoestbui diep van binnenuit die me het verder typen onmogelijk maakt. Dus sluit ik noodgewongen af voor nu.
lieverd
BeantwoordenVerwijderenMensen zijn iets mooi, ze leven mee en voelen mee.
Ze willen er voor je zijn, willen klaarstaan als jij ze nodig hebt en willen laten weten dat als er ooit iets te doen is voor je, dat ze dan ook doen!!
Je bent een kanjer, en ik ben blij te lezen dat kerst zo ontspannen is geweest, je boft maar metzulke mooie mensen om je heen die er constant voor je zijn!!
lieverd, ik hoop dat de huidverbranding wat weg zal trekken lieverd, en oohh nog 11!!! je bent er bijna!!
en ik ben blij voor je!!!
Je bent een kanjer!!