Had ik in mijn vorige blog geschreven dat het wonderwel goed gaat qua gewicht? Hoe anders blijkt het na het weekend te zijn! Met veel pijn en moeite heb ik de afgelopen 2 dagen wat voedsel naar binnen weten te werken. Voeding die in mijn bitter smakende mond weinig of geen smaakreactie zou geven. IJskoude ijsbersla. In jullienne gesneden wortel. En sla. En wortel. En sla en wortel... en dat is het wel zo'n beetje. Oh nee... ik heb nog het dubieuze genoegen mogen beleven om pap te eten. In koude koffie verkeerd. Tja, een mens bedenkt zo eens wat. Koffie smaakt een beetje bitter, melk heeft een licht zoetige smaak. Zo ongeveer smaakt het ook in mijn mond. Volgens het plus en plus is min-principe, kwam ik op bovenstaande hapjes uit. Niet bepaald iets om van te genieten, wel iets om de gemengde signalen van mijn lijf en hersenen om de tuin te leiden. Maag roept om eten dus krijgt de mond iets te kauwen, waardoor de hersenen registeren dat er wordt voldaan aan de voedselbehoefte.
Maar van alleen wortel en sla behoud je je gewicht niet. Sterker nog: in die 2 dagen ben ik eerst ruim 2 kilo afgevallen om vervolgens, met behulp van een flesje drinkvoeding, 1 pond terug te winnen. Uitkomst: 1,5 kilo eraf. En dat is nou nét wat niet mag gebeuren.

Zo rap als het met mijn gewicht is gegaan, zo rap gingen mijn gedachten over drink- en sondevoeding. Ik heb mijn besluit genomen; deze week neem ik drinkvoeding, voor zolang als het nog gaat qua slikken. Zodra het slikken te pijnlijk wordt, dan stap ik over op sondevoeding. Ervan uitgaande dat mij dat dan ook gegeven wordt, waar ik overigens niet aan twijfel.


En zo keerde ik vandaag huiswaarts met 2 flesjes drinkvoeding en 1 bekertje speciale soep in mijn tas. Wachtend op de taxi heb ik het eerste flesje leeg gedronken, voordat ik zou flauwvallen. De koffieverkeerdpap van vanochtend was tegen die tijd al lang verteerd en ik zat te trillen van de honger. Kersensmaak was het drankje want met een licht bittertje. Althans, zo ervaar ik de kunstmatige kersensmaak altijd. Normaal gesproken iets waar ik verre van blijf, maar nu een welkome uitdaging. De eerste slokken onverdund waren ronduit misselijkmakend, maar verdund met ijskoud water was het redelijk te doen. Het vulde in ieder geval de maag en dat is al heel wat meer dan in het weekend gebeurde.
Voor morgen heb ik nog een flesje chocoladesmaak, waarmee ik creatief een soort van chocoshake van zal maken. Het drankje in de blender met wat roomijs en melk. Om de sterke smaak wat te verzachten. De soep (creme) bewaar ik nog even totdat ik de moed heb verzameld om het te gaan proeven.
Een mens wordt creatief onder dwingende omstandigheden. Zo heb ik vanavond een half flesje vanilledrank gebruikt om er pannenkoekenbeslag van te maken. Met melk aangelengd en de noodzakelijke bloem en ei. En flink wat bruine suiker erdoor wat bij het bakken van de pannenkoeken het nodige bittertje geeft. Afgetopt met slagroom bleek het verrassend lekker te smaken. Belangrijker nog: het was warm! Ik heb al ik weet niet hoe lang geen warme maaltijd meer gegeten en dus smaakte dit warme maaltje bijna goddelijk! Een kinderhand is gauw gevuld.


De mondhygiëniste heeft gezonde tanden gezien - iets waar ik uiteraard onwijs blij mee ben. Brandblaren en andere schade is tijdelijk en zal genezen. Eenmaal kwijtgeraakte tanden krijg je niet meer terug. Dus ben ik heel blij met de staat van mijn gebit. De staat van de slijmvliezen in het algemeen en die van de keel en wangen in het bijzonder, baart meer zorgen. Mijn keel ziet vuurrood en vertoont beginnende blaren. Verbrand dus. Het wangslijmvlies heeft al blaren, net als de tong. Het is allemaal bijzonder pijnlijk en alles bij elkaar opgeteld maakt het het slikken erg moeilijk. Ik zit nu al zo'n beetje op de top qua pijnstilling - een combinatie van 4000 mg paracetamol en 2 stuks tramadol per dag. What's next? Waarschijnlijk morfinepleisters. En dan praat je toch wel over iets van een andere orde...


Bijzonder vond ik het om de reactie van Marie-Claire te lezen. Inderdaad, zij zien ons gedurende korte tijd. Vragen altijd heel belangstellend hoe het gaat, hoe het weekend was. Maar weten vaak of meestal niet de voorgeschiedenis en hoe wij een en ander ervaren. Daar had ik nog niet bij stilgestaan. En daarbij: het is toch leuk om te zien dat je verhaaltjes gelezen worden? Tja, een beetje ijdel ben ik wel (zei ze, met een plotselinge vlaag van zelfkennis).


Positief aan deze dag is dat het weer een stapje dichterbij de helft is. Positief is ook dat ik gegeten heb, warm nog wel. En positief is ook dat mijn lief en ik vanavond in een deuk hebben gelegen om Najib op youtube. Met dank aan het mannetje van de radio voor de tip!