Einde eerste week

De eerste week is vandaag tot een einde gekomen. Nog zes weken te gaan!


Mijn voornaamste conclusie tot nu toe i: mijn hemel, wat is dit ongelooflijk zwaar!! Ik ben er elke dag zo'n 4 tot 5 uur mee bezig. Vanaf het moment dat ik wordt opgehaald totdat ik weer thuis ben. Is het niet wegens vertragingen onderweg door files, dan wel omdat er elders andere mensen moeten worden opgehaald en ook weer thuisgebracht. Of omdat de behandelingen uitlopen door grote drukte of storingen aan de apparatuu. Of omdat ik in een hortsikbusje wordt vervoerd, wat het extra vermoeiend maakt. Of whatever...


Vijf bestralingen gehad, nog dertig te gaan en nog zes weken. Ik weet nu al amper hoe ik deze week ben doorgekomen en ik heb echt geen flauw idee hoe ik de komende 6 weken moet doorkomen. Ik ben zo ongelooflijk afgepeigerd, echt niet normaal meer. Ik ben te moe om een langere blog te schrijven. En dus zeg ik aan het einde van deze eerste week vanuit de grond van mijn hart: holy fuck, wat is dit zwaar!!!